Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος (σπασίματος) των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους.
Η Μετεμμηνοπαυσιακή Οστεοπόρωση είναι νόσος που αφορά κυρίως γυναίκες ηλικίας 50 εως 65 ετών.
Ετσι λοιπόν εάν είστε στην επικίνδυνη ηλικία, κάντε τακτικούς ελέγχους.
Εκδηλώνεται κυρίως σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, με ραχιαλγία, σταδιακή απώλεια ύψους της ασθενούς, κύφωση, κατάγματα, του κάτω άκρου της κερκίδας στο χέρι και σπανιότερα, λόγω της καθίζησης σπονδύλων της οσφυϊκής μοίρας, της σπονδυλικής στήλης, εικόνα οσφυαλγίας με διάχυτα άλγη στη μέση και στους γλουτούς. Η οστεοπόρωση είναι υπεύθυνη και για τη μεγάλη συχνότητα των καταγμάτων στην περιοχή του ισχίου στις γυναίκες. Γνωρίζουμε ότι η σωματική άσκηση, μπορεί να καθυστερήσει την δημιουργία καταγμάτων από οστεοπόρωση, κατά 10 ή ίσως και 15 χρόνια.
Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εξέταση, ακτινολογικό και εργαστηριακό έλεγχο καθώς και στην μέτρηση της οστικής πυκνότητας.
Μπορεί πιο αποτελεσματικά να προληφθεί παρά να θεραπευτεί.
Έτσι, η δίαιτα πρέπει να είναι πλούσια σε λευκώματα και σε ασβέστιο (γάλα, τυρί) από την παιδική ακόμα ηλικία.
Πρέπει να ενθαρρύνεται η ελαφρά αθλητική δραστηριότητα και η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, σε όλες τις ηλικίες, στην γυναίκα, έτσι ώστε σε νεαρή ηλικία, τα άτομα να αποκτήσουν τη μέγιστη δυνατή οστική πυκνότητα.
Σημαντικοί επιβαρυντικοί παράγοντες στην οστεοπόρωση αποτελούν το κάπνισμα, η κατάχρηση οινοπνεύματος, τα κορτικοστεροειδή και η πρώιμη εμμηνόπαυση.
Η βιταμίνη D που κατασκευάζει το δέρμα όταν μαυρίζει στον ήλιο , δεν επαρκεί στις γυναικες των 50 χρ και πρεπει να παίρνουν πρόσθετη σε βιταμινούχα σκευάσματα.
Ο στόχος της θεραπείας είναι η υποχώρηση του άλγους, η αναχαίτιση της οστικής απώλειας, η προσπάθεια αύξησης της οστικής μάζας με τελικό στόχο τη διατήρηση της μηχανικής αντοχής του οστού και την αποφυγή κατάγματος.
Δίδονται σκευάσματα ασβεστίου, καλσιτονίνη, οιστρογόνα, διφωσφονικά, μεταβολίτες της βιταμίνης D κλπ.
Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας, εξέταση που γίνεται με πολλούς διάφορους τρόπους, είναι η κύρια εξέταση με την οποία ο γιατρός σας θα διαπιστώσει αν έχετε οστεοπόρωση.
Εξετάσεις αίματος, τόσο στην εμμηνόπαυση, όσο και σε μικρότερη ηλικία, μπορούν να καθορίσουν το βαθμό οστεοπόρωσης. Τέλος τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την τακτική επίσκεψη στον γυναικολόγο.
Σκοπός μας λοιπόν είναι να αφυπνίσουμε έγκαιρα τη νέα γυναίκα στην πρόληψη που αφορά την οστεοπόρωση.